Władysław IV król polski, zważywszy że m. Lublin nie może podołać wydatkom na reperację murów, wodociągu i dróg, na brukowanie ulic, poborom na żołnierza, podwodom dla posłów zagranicznych i innym tego typu, głównie z powodu istnienia w mieście znacznej ilości domów szlacheckich nie podlegających jurysdykcji miejskiej i nie obciążonych opłatami na rzecz miasta postanawia, że wszyscy kupcy, zarówno mieszkający w granicach miasta, jak poza murami, mają prawo wystawiać kramy w rynku i sprzedawać w nich towary także poza jarmarkami, podczas sądów trybunalskich, ziemskich i grodzkich pod warunkiem opłaty do skarbca miejskiego 1 złotego od każdego łokcia kramu podczas każdego z trzech dorocznych jarmarków.
Oryg. nieznany.
Kopia z XVIII w., papv 20,8 x 34,2 cm; 3 niewielkie dziury, tekst uszkodzony; nie uwierzytelniona; j. łac.
Na odwrocie: „Copia”; „iest”; „N 191″ (sumariusz z r. 1841).
Reg.: KmL, sygn. 248, s.52; AmL, sygn. 151, nr 191.
Druk: Riabinin, nr 326.
Wykaz, 159; DmL, sygn. 170.