1541, 27 października, Wilno

pridie ss. Simonis et Jude ap.

Zygmunt król polski, odwołując się do przywileju księcia Władysława [zob. nr 1] nadającego, m.in. wójtowi lubelskiemu prawo budowania młynów w granicach miasta, zezwala radzie na wybudowanie młyna na rz. Bystrzycy, z którego dwie miary przeznacza na zamek królewski, a trzecią dla rajców na ich prywatny użytek; na naprawę młyna król będzie dawał dwie części, rajcy jedną. Gdyby młyny królewskie i słodownie nie pracowały wskutek niedostatku wody lub z innych powodów, wszyscy winni udawać się wyłącznie do młyna, który wybudują rajcy i w nim składać słód i mleć.

Lista świadków

196

In nomine Domini amen, ad perpetuam rei memoriam, quoniam facta humana quantum cumque memorabilia facile intereunt, nisi literarum beneficio, quae res scitu dignas et necessarias aboliri non patiuntur, fuerint immortalitati consecrata. Proinde nos Sigismundus Dei gratia rex Poloniae, magnus dux Lithvaniae necnon terrarum Cracoviae, Sandomiriae, Syradiae, Lanciciae, Cuiaviae, Russiae, totius Prussiae, Masoviae, Culmensis, Elbingensis Pomeranieque etc. dominus et heres, universis et singulis presentibus et futuris, harum noticiam habituris, manifestum facimus, quia cum productum esse coram nobis nomine famatorum proconsulis et consulum civitatis nostrae Lublinensis privilegium illustris, olim Wladislai ducis Cracoviensis et Sandomiriensis predecessoris nostri, inter cetera facultatem erigendi molendina advocato Lublinensi in finibus civitatis datam, in se continens sanum, salvum et integrum, atque supplicatum nobis esse per certos nostros consiliaribus pro parte prefatorum civitatis nostrae Lublinensis consulum, ut cum habeant huiusmodi proprietatem molendina extruenda, a predecessoribus nostris concessam, illis faceremus et daremus facultatem molendinum in fluvio Bistrzicza proconsulis et consulum Lublinensium fidem, virtutem et dexteritatem ac in Republica civitatis illius nostrae regenda et augenda ac iusticia unicuique administranda, singularem curam, studium et diligenciam. Volentesque illos ad eiusmodi munera et onera dicte civitatis Lublinensis tanto alacrius et promptius obeunda obligatores reddere ac aliqua, ex parte consolatos facere. Admittendum illis et concedendum duximus, ita prout presentibus admittimus et concedimus molendinum in fluvio Bistrzicza, circa molendinum, cannalium, quanto fieri poterit melius et ad eorum ac nostram utilitatem aptus et commodius edificere et extruere. Ex quoquidem molendino nobis due, pro castro nostro Lublinensi, ipsis vero consulibus presentibus et posthac omni tempore futuris, tercia pars omnis grani et omnium ac singulorum emolumentorum inde provenientium cedere et provenire debebit, quam nos iam terciam partem seu mensuram ipsis consulibus, qui nunc sunt et qui postea futuri sunt pro eorum usu privato et utilitate revocenis, iacture, quam publice rei serviendo subire solent damus, donamus perpetuo et asscribimus hisce litteris nostris per eos et eorum successores tenendam, habendam percipiendam et pro arbitrio suo convertendam. Quoties autem molendinum hoc, quod constructuri sunt reparatione et instauratione egebit aliqua nos duas, ipsi vero et eorum successores, unam partem ad illud preparandum et reconveniandum dare et afferre debebunt. Et insuper volentes eosdem proconsulem et consules Lublinenses uberiori gratia nostra prosequi eam illis proprietatem facienda existimamus, ita prout presentibus ad beneplacitum tamen, id nostrum facimus, que quotienscumque molendina nostra braseatoria vel propter aquae peniuriam vel propter aliam, quamcumque causam offitium suum facere et exercere non potuerint. Extunc eo tempore non alibi, nisi tantum ad molendinum hoc, quod constructuri sunt prefati consules cum braseis omnes et singuli homines, status utriusque, ire et proficisci, atque in illo brasea sua ad molendinum deponere et ibidem illa molere debebunt. Volumus et decernimus hisce litteris nostris, quibus in fidem et testimonium sigillum nostrum est appensum. Datum Vilne, pridie sanctorum Simonis et Jude Appostolorum, anno Domini millesimo quingentesimo qudragesimo primo, regni nostri anno trigesimo quinto. Presentibus reverendo in Christo patre, domino Samuele Maczieiowski episcopo Plocensi et regni nostri vicecancellario necnon magnificis, venerabilibus et generosis: Nicolao Volsky Sandomiriensi, serenissime coniugis nostre charissime curiae magistro ac Sanocensi, Lanczkorunensi, Lomzensi et Visnensi capitaneo, Bernardo Maczieiowsky Lublinensi et Zavichostensi capitaneo curieque nostre refferendario, castellanis, Andrea Czarnkowski scolastico, Andrea Zebridowski canonico Cracoviensibus, secretariis nostris, Martino Volski tribuno Cracoviensi et camere nostre et stabuli prefecto et aliis, quam plurimis dignitariis, officialibus et aulicis nostris sincere et fidelibus nobis dilectis. Datum per manus reverendi in Christo patris, domini Samuelis Maczieiowski episcopi Plocensi et regni nostri vicecancellarii, sincere nobis dilecti.

Samuel episcopus Plocensis et vicecancellarius subscripsit.

 

Relatio reverendi in Christo patris, domini Samuelis Maczieowski episcopi Plocensis et Regni Poloniae vicecancellarii.

Oryg., perg., 58,5 x 29+7,8 cm, zachowany dobrze; j. łac.

Pieczęć mn. kor., w misecze wosk., na jedw. sznurku wbw., zachowana w połowie; por. Gumowski, nr 46.

Pod tekstem: relacja i podpis Samuela Maciejowskiego, podkanclerzego.

Na odwrocie: 2 regesty, w większej części zatarte; „Lectum”; „Nro 107” (sumariusz z r. 1836).

Odpis: AGAD, MK, sygn. 62, s.352, 360; reg. KmL, sygn. 248, s.33; AmL, sygn. 151, nr 121.

Druk: Riabinin, nr 180; MRPS, IV, nr 20657,20658.

Wykaz, 72; DmL, sygn. 84.

 

Skip to content