1564, 31 lipca, Parczew, na sejmie walnym

Zygmunt August, łaski Bożej król Polski, wielki książę litewski, pan i dziedzic ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki itd., szlachetnie urodzonemu Feliksowi Żyrzyńskiemu, poborcy podatków w województwie lubelskim, lojalnemu i [nam] drogiemu [Panu, okazujemy] naszą królewską życzliwość. Drogi i wierny [wobec nas Panie]! Doszło do nas od sławetnych burmistrza i rajców, wójta i ławników, a także ogólnie od całej społeczności naszego miasta Lublina, że Wasza Wierność nie chce od nich przyjmować podatku miejskiego zwanego szos, uchwalonego przez nas i doradców królewskich na ostatnim sejmie walnym, zgodnie z dawnymi prawami zwyczajowymi, odnoszącymi się do uzgodnień naszych dawniejszych poborców, jak również w zgodzie z naszymi przywilejami przyznanymi w tej sprawie tymże [mieszczanom], lecz że poszukujesz w tym względzie nowych sposobów i innych uzasadnień, a także chcesz niesłusznie zmusić ich do płacenia podatku czopowego od [rodzajów] win, które dotychczas nie były sprzedawane w szynkach. Ponadto od tych rzemieślników, którzy płacą podatki miejskie zwane szos, chcesz oddzielnie ściągać inne podatki. A ponieważ nie cieszy nas to, co dokonuje się z uszczerbkiem dla naszych poddanych, lecz pragniemy, aby każdy zachował swoje prawa, opierając się zatem na zwyczaju zachowywanym dotychczas we wszystkich tych sprawach w naszym mieście Krakowie, a także chcąc, aby wszystko tak [właśnie] się miało, polecamy Waszej Wierności, żebyś tymże naszym mieszczanom w kwestii ściągania naszych podatków, zarówno jeśli chodzi o szos miejski, co do którego mieszczanie ci mają nasze przywileje, przyznane im dodatkowo poza naszymi prawami i przywilejami, a jednocześnie uzgodnienia dawniejszych poborców, zdwojone jednak poprzez nasze powszechnie obowiązujące dokumenty, jak też w odniesieniu do podatku szos, który jak dotychczas jest w naszym głównym mieście Krakowie uczciwie i sprawiedliwie zachowywany, tylko od tych napitków [pobierał podatki], które sprzedaje się w szynkach, nie zaś tych, które w całości przechowuje się w naczyniach. Ponadto, jako że w ściąganiu podatków od rzemieślników [wspomniany poborca] wykracza zbytnio poza zalecenie naszego ogólnie obowiązującego pisma, niech zatem zachowuje i dba o utwierdzenie tychże [mieszczan lubelskich] w zgodzie z prawami, przywilejami i dawnymi uzgodnieniami oraz zwyczajowym prawem od dawna utrzymywanym i zachowywanym pod tym względem w naszym mieście Krakowie. Niech Wasza Wierność przez wzgląd na nas nie czyni inaczej, aby nie narazić się na naszą surową niełaskę i karę nakładaną na tych, którzy przekraczają nasze polecenia i postanowienia. Wydano na sejmie walnym Królestwa w Parczewie, w pierwszy poniedziałek przed świętem świętego Piotra w Okowach, w roku Pańskim 1564, naszego zaś panowania 3[5]. Na osobiste polecenie Jego Królewskiej Mości