Archiwum Elżbiety Trubiłowicz – LUBELSKIE ARCHIWA RODZINNE NIEPODLEGŁEJ

Za pierwsze gniazdo rodowe Kleniewskich herbu Zagłoba uznaje się Kleniewo na ziemi płockiej. Historia rodziny na Lubelszczyźnie zaczyna się od Franciszka Kleniewskiego urodzonego w 1812 r. w Ciołkowie pod Płockiem, ożenionego z Marią z Lasockich herbu Dołęga (1820-1891). Za działalność polityczną i poparcie powstania styczniowego więziony był on w twierdzy modlińskiej. W 1871 roku wspólnie z synami Władysławem i Janem zakupił od spadkobierców Kazimierza Wydrychiewicza dobra Opolskie (Kluczkowice, Wrzelowiec, Zagłoba). W 1872 r. w wyniku podziału majątku, Jan (1845-1918) otrzymał cztery klucze dóbr: Kluczkowice, Łaziska, Wrzelów i Szczekarków, jego brat Władysław zaś dwa: Niezdów i Opole Lubelskie. Zakupiony w 1873 r. majątek Kijany przypadł jako posag córce Franciszka – Tekli, która wyszła za mąż za Stanisława Sonenberga (ze szlachty kurlandzkich), ziemianina, przemysłowca i hodowcę koni. Druga córka Maria, wyszła za mąż za Feliksa Czesnaka, adwokata z Krakowa i otrzymała od ojca majątek Gardzienice.

Prezentowane archiwalia dotyczą linii starszego syna Franciszka – Władysława Kleniewskiego i jego najstarszej córki Wandy.

Władysław Kleniewski (1844-1912), studiował na Wydziale Prawa i Administracji w Szkole Głównej w Warszawie po czym przeniósł się do Akademii Rolniczej w Hohenheim. Brał udział w powstaniu styczniowym. Położył duże zasługi dla rozwoju rolnictwa i instytucji kredytowych, m.in. Banku Handlowego w Warszawie. Był mecenasem literatury, częstymi gośćmi w jego domu byli Stefan Żeromski i Bolesław Prus. W 1883 r. wspólnie z bratem Janem założył w Opolu Lubelskim cukrownię. Był także znawcą i hodowcą koni arabskich. W 1876 r. zawarł małżeństwo z Marią z Grzybowskich herbu Prus (1857-1935), z którą miał trzynaścioro dzieci.

Czytaj dalej

Najstarszą córką Marii i Władysława Kleniewskich była Wanda z Kleniewskich Schoennettowa (1877-1960). Podczas I wojny światowej pielęgnowała rannych żołnierzy i była instrumentariuszką dr Ludwika Antoniego Rydygiera (1850-1920) lekarza, chirurga, generała brygady Wojska Polskiego. W 1918 r. wyszła za mąż za profesora uczelni lwowskich Maksymiliana Schoennetta (1870-1937). W okresie II wojny światowej jej dom w Woli Rudzkiej był placówką Armii Krajowej.

Wanda Marczewska z d. Schoennett (1923-2015), była córką Wandy z Kleniewskich i Maksymiliana Schoennett. Brała czynny udział w konspiracji podczas II wojny światowej. Była żołnierzem Służby Zwycięstwu Polsce, Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej, działała jako łączniczka pułkowników Józefa Spychalskiego i Piotra Sławonia a następnie jako łączniczka i instruktorka Wojskowej Służby Kobiet w stopniu porucznika. Po wojnie dwukrotnie aresztowana w 1944 r. i 1947 r. przez NKWD i UB. Po wojnie Rząd Polski na Uchodźctwie uhonorował Ją Krzyżem Walecznych, Krzyżem Armii Krajowej i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami. W latach 50-tych ukończyła studia na KUL i całe życie pracowała jako ekonomistka w Opolu Lubelskim. Działała także społecznie m.in. w Solidarności i w Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej.

Prezentowane fotografie stanowią niewielki fragment cennego archiwum rodzinnego, pozostającego pod opieką Elżbiety Trubiłowicz z d. Marczewskiej, doktor psychologii. Składają się na nie fotografie, wspomnienia i dokumenty osobiste dotyczące poszczególnych członków rodziny Kleniewskich i rodzin z nią spokrewnionych.

Postacie na zdjęciach:

Franciszek Kleniewski (1812-1883)
Urodzony w Ciołkowie w powiecie płockim. Żonaty z Marią z Lasockich h. Dołęga (1820-1891). Działał w Towarzystwie Rolniczym, współtworzył „Dom Zleceń Rolników Płockich”, za działalność polityczną i poparcie powstania styczniowego był więziony w twierdzy modlińskiej. Od 1871 r. właściciel dóbr opolskich.

Władysław Kleniewski (1844-1912)
Najstarszy syna Franciszka i Marii z Lasockich. Uczestnik powstania styczniowego 1863 r. Właściciel kluczy: Niezdów i Opole Lubelskie.
Ożeniony z Marią z Grzybowskich h. Prus.

Maria Kleniewska z Grzybowskich h. Prus (1857-1935)
Żona Władysława Kleniewskiego.
Wspólnie z mężem podejmowała szereg działań społecznych m.in. starała się walczyć z pijaństwem prowadząc herbaciarnie, gdzie sama wraz z dziećmi obsługiwała gości, rozmawiając z nimi i udostępniając liczne czasopisma. Pochowana w Opolu Lubelskim.

Bożenna z d. Kleniewska (1882-1960) – doktor agronomii Uniwersytetu Ithaca w USA. Po powrocie z Ameryki wyszła za mąż za Ludomira Kłobskiego mieli majątek Czepów k. Konina. Po wojnie pracowała jako nauczycielka języków obcych w szkołach u sióstr Urszulanek w Kaliszu.

Ludmiła Siekierzyńska z d. Kleniewska (1884-1959) – rozpoczęła studia medyczne w Bostonie jednak ze względów zdrowotnych była zmuszona wrócić do kraju, właścicielka majątku Kulig i Ruda (pow. puławski), w 1909 zawarła związek za Zdzisławem Siekierzyńskim (1868-1931).

Wanda z Kleniewskich Schoennettowa (1877-1960)
Najstarsza córka Marii i Władysława Kleniewskich.
Ukończyła szkołę pedagogiczną. Pracowała we Lwowie, gdzie w czasie I wojny światowej pielęgnowała rannych żołnierzy i była instrumentariuszką dr Rydygiera. W 1918 r wyszła za mąż za prof. uczelni lwowskich Maksymiliana Schoennetta.

Maksymilian Schoennett (1870-1937)
Urodzony w Samborze. Studiował i doktoryzował się na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie później pracował jako profesor biologii (botanik). Wykładał na Politechnice Lwowskiej oraz innych wyższych uczelniach Lwowa. Dyrektor Akademii Handlowej (przekształconej później w Szkołę Ekonomiczno-Handlową). Od 1918 r. mąż Wandy Kleniewskiej (1877-1960), właścicieli majątku Ruda (pow. puławski).

Obóz harcerski z lat 30-tych XX wieku.
Tego rodzaju obozy co roku organizowane były w lasach majątku Ruda Opolska aż do wybuchu II wojny światowej. Znajdujący się na fotografii harcerze niemal wszyscy zginęli w działaniach wojennych lub zostali rozstrzelani czy też zamęczeni w więzieniach i obozach hitlerowskich. Mała dziewczynka siedząca wśród harcerzy to Wanda z Schoennettów Marczewska.

Wanda Marczewska z d. Schoennett (1923-2015).