Rodzinna Basiewiczów to zubożała drobna szlachta, pochodząca z Płońska, która w XIX w. przekształciła się w inteligencję, zdobywając wykształcenie i podejmując się wykonywania wolnych zawodów. Rodzina angażowała się w powstania narodowe jak również w walki o niepodległość Polski i jej granice w czasie i po I wojnie światowej.
Bronisław Basiewicz urodził się 19 października 1847 r. jako syn Franciszka urodzonego w 1820 r. (syn Piotra i Franciszki) i Marianny z Pruszczyńskich urodzonej 1819 r. (córka Piotra i Agnieszki). Brał udział wspólnie z ojcem w powstaniu styczniowym. Ukończył w 1866 r. Gimnazjum w Płocku. Nie jest wiadomo czy studiował lub gdzie pracował oraz kiedy przybył do Krasnegostawu, gdzie pełnił funkcję obrońcy sądowego. Zawarł w 1880 r. w Zamościu związek małżeński z Matyldą Rotkiel (1862-1890, c. Karola obywatela miasta Lublina i Anny Adolph), z którą miał troje dzieci: Feliksa, Marię i Wandę. Po owdowieniu w 1890 r. pojął za żonę córkę krasnostawskiego rejenta Włodzimierza Sekutowicza i Sabiny z d. Cetys – Marię Emilię Sekutowiecz w 1893 r. ślub został zawarty w Lublinie. Małżonkowie zamieszkali w Żółkiewce, skąd Bronisław dojeżdżał do Krasnegostawu do sądu, bronił też w sądzie gminnym, a od 1915 r. w Sądzie Pokoju w Żółkiewce. Małżeństwo doczekało się także dzieci: Mieczysława, Czesława i Zofii (babci Ewy Bajkowskiej). Dzieci ze względu na zdolności były kształcone muzycznie. Około 1915 r. Maria z Zofią (która pobierana naukę gry na fortepianie) i Czesiem (wymagającym stałej opieki lekarskiej), przeniosła się do Lublina, gdzie wówczas już zamieszkiwał jej brat przyrodni Włodzimierz Sekutowicz (1853-1928) – dobrze sytuowany adwokat lubelski, znany ze swych działań charytatywnych. Bronisław zmarł w Żółkiewce 1924 r. Do końca pracował jako obrońca sądowy. Maria z córka Zofią włączyły się w pomoc Julii Sekutowiczowej przy prowadzeniu Gospody dla Legionistów w Lublinie.
