Archiwum Jacka de Sas Stupnickiego

Od sierpnia 1935 r. zatrudniony był na stanowisku intendenta na KUL. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. W dniu 21 grudnia 1939 r. aresztowany przez gestapo na terenie KUL, przebywał w więzieniu na Zamku Lubelskim. Po wypuszczeniu sam bezpłatnie administrował posesją KUL na ul. Sławińskiego 8 (Męskim Domem Akademickim i Domem Profesora). W czasie wojny współpracował z Polskim Czerwonym Krzyżem i Radą Główna Opiekuńczą. Po wojnie wraz z ks. Antonim Słomkowskim zabezpieczał budynki KUL przed szabrownikami. Położył szczególne zasługi przy zabezpieczaniu i ratowaniu księgozbioru bibliotek zakładowych, archiwum uniwersyteckiego i majątku uniwersytetu. Był bliskim współpracownikiem Rektora w sprawach remontowych, porządkowych, administracyjnych. W późniejszych latach pracował w administracji Towarzystwa Naukowego KUL, był głównym intendentem i kierownikiem intendentury. 2 stycznia 1965 r. papież Paweł VI przyznał Jerzemu Stupnickiemu złoty medal Benemerenti (łac. dobrze zasłużonemu), jako osobie szczególnie zasłużonej dla Kościoła.
Jerzy Aleksander Stupnicki zawarł związek małżeński z Tatianą z Górczyńskich w dniu 28 sierpnia 1943 r. w Zakrzówku. Małżeństwo miało dwóch synów: Tadeusza (ur. 1944 r.); Jacka (ur. 29 marca 1947 r.) i córkę Barbarę (ur. 1955 r. po mężu Siwek). 
Tatiana z Górczyńskich ur. 15 stycznia 1915 r. w Kisielówce, córka Kazimierza i Anny z d. Veklicz. Ukończyła Liceum Handlowe Izby Przemysłowo-Handlowej w Poznaniu w 1934 r. Pracowała w Cukrowni w Lublinie a także m.in. w Filharmonii w Lublinie. Zmarła 23 grudnia 1995 r. w Lublinie. W rodzinnym archiwum niewiele ocalało dokumentów sprzed 1900 r., gdyż duża jego część uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej. Znacząco na poznanie dziejów rodziny wpływa sporządzone przez Jacka de Sas Stupnickiego drzewo genealogiczne jak również zachowany album rodzinny. Na uwagę zasługuje także ciekawa kolekcja klepsydr pogrzebowych pozwalająca przybliżyć poszczególnych członków rodziny. Prezentowane archiwalia znajdują się pod opieką Jacka de Sas Stupnickiego, syna Jerzego i Tatiany, inżyniera elektryka, pracownika technicznego na UMCS, następnie zatrudnionego m.in. w Tewa-Termico, Fabryce elementów, podzespołów i urządzeń elektronicznych w Łęcznej i w Lubelli – gdzie pełnił funkcje kierownicze.

Wspomnienie:
Rodzina Stupnickich herbu Sas należała do starej szlachty galicyjskiej. Protoplastą rodu był Piotr Sas Łomiec (Łomia) właściciel dóbr Jureczkowy ożeniony z Magdaleną Chołubowską. Synowie Tomasz i Mikołaj w 1697 roku nabyli wieś Serednie w obwodzie sanockim i podzielili na 2 części. Mikołaj właściciel Seredniego Dolnego podzielił majątek na 5 swoich synów: Dominika, Jerzego, Franciszka, Sebastiana, Antoniego. Franciszek ożeniony był z Marią Kowalską, z którą mieli dwóch synów Wojciecha i Stanisława. Stanisław był dwukrotnie ożeniony. Pierwszą jego żoną była Maria Michalska, a po jej śmierci poślubił Teresę Stupnicką z którą miał ośmioro dzieci. Dobra wsi Serednie poprzez działy rodzinne uległy rozdrobnieniu i kolejne pokolenia musiały kształcić się i podejmować pracę poza rolnictwem.
Rodzina Stupnickich to patrioci polscy. Sebastian poległ w bitwie pod Waterloo. Władysław Łomia syn Stanisława brał udział w Powstaniu 1863, za waleczność odznaczony przez Rząd Narodowy srebrnym medalem. Władysław ożeniony z Zofią z Kłosińskich mieli 8 dzieci. Najstarszym ich synem był Stanisław, który zawarł związek małżeński z Marią Haase, Mieli syna Tadeusza kawalerzystę, porucznika Korpusu Ochrony Pogranicza zamordowanego w Katyniu. Pozostałymi dziećmi Władysława i Zofią z Kłosińskich byli: Jerzy, Urszula, Stanisława i Aleksandra.
Jerzy de Sas Stupnicki ożeniony z Tatianą z Górczyńskich miał 3 dzieci: Tadeusza, Jacka i Barbarę. Od 1935 roku był zatrudniony jako pracownik administracyjny na Katolickim Uniwersyteckie Lubelskim. Szczególne zasługi położył przy zabezpieczaniu i ratowaniu księgozbiorów i majątku uniwersytetu po wkroczeniu wojsk niemieckich w 1939. Aresztowany przez gestapo w grudniu 1939 spędził w więzieniu na Zamku Lubelskim pół roku, potem był zakładnikiem. W czasie wojny całkowicie bezinteresownie administrował posesją KUL, po wyzwoleniu zabezpieczył budynki KUL i przyczynił się do wznowienia zajęć uniwersyteckich. Jako osoba szczególnie zasłużona w 1965 roku odznaczony został przez Ojca Świętego Pawła VI Złotym Medalem Benemerenti.
Hanna de Sas Stupnicka