Wacław Saturnin Policzkiewicz harcerz, peowiak, podporucznik wojska polskiego. Urodzony 27 grudnia 1896 r. w Krasnymstawie jako syn Henryka Aleksandra Policzkiewicza aptekarza (1865-1936) i Janiny Felicji z d. Migurskiej (1873-1941). Był absolwentem Szkoły Lubelskiej, którą ukończył z odznaczeniem w roku 1914. Był współzałożycielem konspiracyjnego skautingu w Szkole Lubelskiej. Należał do organizacji niepodległościowej Związku Młodzieży Polskiej „Przyszłość” (PET) oraz do tajnej organizacji wojskiej młodzieży. Ukończył w 1915 r. tajną szkołę żołnierską Polskiej Organizacji Wojskowej w Lublinie. We wspomnieniach rówieśników zapisał się jako kolega o niezwykłej sile charakteru, prawdomówności i szlachetności.
W 1916 r. rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej i jednocześnie kontynuował naukę w tajnej szkole podchorążych w Warszawie. Równocześnie brał aktywny udział w działaniach konspiracyjnych używając pseudonimów: „Wacek”, „Prądzyński”, „Migurski” czy „Ordon”.
W dniu 12 grudnia 1916 r. jako komendant Polskiej Organizacji Wojskowej witał Józefa Piłsudskiego w Warszawie. W 1918 r. brał udział w rozbrojeniu Niemców w Warszawie. W listopadzie 1918 r. wstąpił do 1 kompanii 1 pułku piechoty Legionów, gdzie pełnił funkcję zastępcy dowódcy kompanii. Brał udział w walkach Legionów o Wilno, Dźwińsk, Żytomierz, Kijów. Zginął w walkach z bolszewikami pod Brodzianką (niedaleko Żytomierza) w dniu 12 czerwca 1920 r. Został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Virtuti Militari i Krzyżem Niepodległości.
Archiwum osobiste Wacława Saturnina Policzkiewicza wraz z pozostałymi po nim pamiątkami obecnie znajdują się pod opieką Pawła Jerzego Policzkiewicza – bratanka Wacława, który opiekuje się tą nie zwykle cenną spuścizną. Jednocześnie stara się o upamiętnienie patriotycznej postawy swojego przodka poległego na polu chwały w 1920 r., którego ciało spoczywa w dalszym ciągu poza granicami kraju w Iskorosti (Korosteń) pod Żytomierzem. Rodzina Policzkiewiczów od dawna czyni zabiegi aby sprowadzić szczątki Wacława do rodzinnego grobowca, na którym znajduje się tablica poświęcona jego osobie.