f. tercia prox. pt dom. Invocavit
Zygmunt król polski nakazuje Piotrowi Kmicie z Wiśnicza staroście przemyskiemu, aby nie wymagał i nie zezwalał na pobieranie cła na komorze celnej przemyskiej od mieszczan lubelskich, ponieważ posiadają oni przywileje królewskie zwalniające ich od opłat celnych.
- Transkrypcja
- Tłumaczenie
Sigismundus Dei gracia rex Polonie, magnus dux Lithuanie, Russie Prussieque etc. dominus et heres, generoso Petro Kmitha de Vissnicze capitaneo Premisliensi fideli dilecto graciam regiam. Generose, fidelis dilecte: questi sunt coram nobis cives nostri Lublinenses, quod tu non attentis literis libertatis ipsorum eis a nostris predecessoribus, regibus a solvendo theloneo Premisliensi donatis, theloneum hoc ab illis exigis et exigi facis. Quod nos, si ita est, non equm censemus nam et nos ipsi subditos nostros in privilegiis et libertatibus eorum ipsis a predecessoribus nostris concessis conservamus et conservari ab aliis volumus. Proinde mandamus tibi non exigas deinceps neque exigi permittas thelonea Premislienses [a]b eisdem civibus nostris Lublinensibus, sed illos in libertate eorum predicta conserves et conservari facias pro gracia nostra. Datum Wilne, feria tercia proxima post dominicam Invocavit, anno Domini millesimo quingentesimo decimo spetimo, regni nostri undecimo.
Ad mandatum regie maiestatis propriam.
Zygmunt z łaski Boga król Polski, wielki książę Litwy, Rusi oraz Prus itd. pan i dziedzic, szlachetnemu Piotrowi Kmicie z Wiśnicza staroście przemyskiemu, drogiemu wiernemu łaskę królewską [okazujemy]. Szlachetny, drogi wierny: skargę u nas złożyli nasi mieszczanie lubelscy, gdyż ty nie uznajesz dokumentów [zawierających] ich zwolnienia przez naszych przodków, królów udzielone względem zwolnień z opłaty cła przemyskiego, które to cło wymagasz od nich i pobierasz. Dlatego my, jeśli rzeczy tak się mają, uważamy to za niesprawiedliwe albowiem i my pragniemy tychże, naszych poddanych w ich przywilejach i wolnościach udzielonych przez naszych poprzedników zachować i utrzymać [również] od innych [ciężarów]. Stąd nakazujemy tobie, abyś zatem nie wymagał ani nie pozwalał żądać poboru cła przemyskiego od tychże mieszczan lubelskich, lecz ich pozostaw i uczyń zachować w ich wolnościach ze względu na naszą łaskę. Dane w Wilnie, w najbliższy wtorek po niedzieli Invocavit, roku Pańskiego tysiąc pięćset siedemnastego, roku naszego panowania jedenastego.
Z polecenia własnego królewskiego majestatu.
Oryg., pap., 21,1 x 31,7 cm; zachowany dobrze, ślady rdzy, która zniszczyła kilka liter; j. łac.Pieczęć mn. kor., pap.-wosk. uszkodzona; por. Gumowski, nr 46.
Pod tekstem: „Ad mandatum Regie Maiestatis proprium”.
Dok. wyłączony z akt luźnych m. Lublina.
DmL, sygn. 41.
Uwaga: Piotr Kmita był starostą przemyskim w 1. 1511-1553, por. Urzędnicy ruscy, nr 2026.