August III król polski powtarza i potwierdza – o ile nie sprzeciwiają się prawu publicznemu i religii katolickiej – poniższe przywileje nadane synagodze lubelskiej przez jego poprzedników, jak też starostów lubelskich:
- 1698, 31 sierpnia, Warszawa
ugust II król polski zatwierdza wcześniejsze przywileje dla Żydów lubelskich nadane im przez jego poprzedników, poczynając od Zygmunta Augusta „zawierające w sobie stwierdzenie praw o wolności bożnice kirkuta albo okopiska”, oraz dekrety komisarskie (1679, 19 III, w Grodnie i 1696, 22 II, w Warszawie) dotyczące wolności handlu w Lublinie i na przedmieściach jak też żydowskich łaźni, studni, placów, gruntów i budynków. - 1676,11 marca, Kraków, na sejmie koronacyjnym
Jan III król polski powtarza i potwierdza poniższy przywilej króla Michała i dwa dokumenty starosty lubelskiego Jana Karola Daniłowicza: - 1669, 22 listopada, Kraków, na sejmie koronacyjnym
Michał król polski powtarza i potwierdza poniższe dokumenty królów Władysława IV i Jana Kazimierza oraz ekstrakt z ks. grodź, lubelskich: - 1638,16 lipca, Warszawa
Władysław [IV] król polski zezwala Jeleniowi Doktorowiczowi, Żydowi lubelskiemu „na groncie swoim własnym na ustroniu ku stawowi na Przedmieściu Lubelskim, szkołę żydowską kosztem swoim zmurować”, która ma także służyć jako dom modlitwy dla jego przyjaciół i Żydów przyjeżdżających z innych miast na jarmarki lubelskie i w której to szkole „starszeństwo ma trzymać”. Król zabraniał Jeleniowi pełnienia innych urzędów w gminie żydowskiej, aby miał czas do „zawiadywania spraw skarbu naszego”. - 1699 [!, powinno być”: 1649], 16 lipca, Lublin
Jan Kazimierz król polski powtarza i potwierdza przywileje dotyczące: opłaty zw. sztukowe, wyłączenia spod innych jurysdykcji poza wojewodzińską, prawa apelacji do króla (brak dat) oraz ekstrakt z grodu lubelskiego (1668, 23 VIII) zawierający dokument Aleksandra Ludwika Niezabitowskiego kasztelana i starosty lubelskiego (1668, 20 VIII, w Lublinie), który zatwierdza przywilej Jerzego Ossolińskiego kanclerza wielkiego koronnego i starosty lubelskiego (brak daty) dotyczący: wysokości podatków od nieruchomości prywatnych i kahalnych płaconych do grodu; zatwierdzenia umów między mieszczanami lubelskimi a Żydami; niekwaterowania w ich domach chrześcijan; nienaruszalności kirkutu; prawa apelacji do grodu w sporach z przedmieszczanami o grunty i ogólnie – opieki starosty lub jego namiestnika nad Żydami. - 1675, 21 listopada, Lublin, na zamku
Jan Karol Daniłowicz starosta lubelski zatwierdza przywileje nadane Żydom przez jego poprzedników na starostwie lubelskim dotyczące spraw, jak wyżej w dokumencie Niezabitowskiego. - 1675, 21 listopada, Lublin, na zamku
Jan Karol Daniłowicz starosta lubelski uwalnia Żydów od „stawowych szar-warkow wszelakich”, ustala wysokość podatku od wyrobu gorzałki, „ratione zaś stawów zamietania [zaśmiecania ?] gnoiami i o to turbowani być nie mają”.
Ponadto August III, wobec skarg na ludzi różnych stanów posiadających domy na przedmieściach, trudniących się tam handlem i rzeźnictwem ze szkodą dla Żydów, pozwala tymże rekwirowac ich towary i wyroby mięsne i karać grzywnami.
Oryg. nieznany.
Kopia pt. „Confirmationis privilegiorum synagogae Lublinensi servien[tium] per serenissimum Augustum Tertium regem Poloniae Varsaviae die 12 Julii 1736 editae oblata in castro Lublinensi A.D. 1750mo fra 6. ante fm SS. Simonis et Judae Ap[osto]lor[um]”, pap k.14, 20,6 x 32,6 cm, karla 1 oddarla, pozostałe zachowane dobrze; j. pol., lac.
Pieczęć starosty (h. Jelita), pap.-wosk., zachowana dość dobrze.
Pod tekstem: „Correxit Dembinski mp.”; „Lectum per Andrzeiowski”.
Na odwrocie: nota o oblacie w ks. grodź, w r. 1750 (k.l4v); „Nie masz” (k.l5v).
Odpis: APL, Ks. grodź, krasnostawskie, RMO: sygn. 19728/9, k.336-338 (dok. Jana Karola Daniłowicza z 1675 r.), sygn. 19731/12, k.894v-896 (dok. Mikołaja Daniłowicza); reg.: AmL, sygn. 151, nr 215.
Druk: Jewish Prioileges, s.152-163, w transumpcie króla Stanisława Augusta z 1 VI, 1765, Warszawa (na podstawie: AGAD, MK, Ks. kanclerskie sygn. 25, s.18-43); B a ł a b a n, Żydowskie miasto, s.18 (fragm. dok. z r. 1675); Riabinin, nr 402.
Wykaz, 189; DmL, sygn. 189.