die Ascensionis Domini
Zygmunt król polski wobec skarg mieszczan lubelskich na przymuszanie ich do dawania podwód do Brześcia Litewskiego i innych odległych miejscowości, poleca Janowi [Gabrielowi] z Tęczyna kasztelanowi i staroście lubelskiemu oraz jego następcom na urzędzie starościńskim, aby stosowali się do przywileju króla Aleksandra [zob. nr 33] zobowiązującego miasto do wysyłania podwód tylko do Parczewa, Łukowa, Krasnegostawu, Urzędowa i Kazimierza.
- Transkrypcja
- Tłumaczenie
SIGISMUNDUS Dei gratia rex Polonie, magnus dux Lithuanie, Russie, Prussie, Masouie etc. dominus et heres, significamus tenore presentium, quibus expedit universis, quia cives nostri Lublinenses exposuerunt coram nobis in querelaque ipsi ac civitas eorum, in prestandis nobis cubicularique et aliis nunciis nostris per ipsam eorum civitatem citro ultroque commeantibus podvodis plurimum gravarentur, podwodas ipsas de Brzeszczye Lithvanicum ac ad alia longo intervallo distincta loca remociora etiam, quod ad que de iure et privilegio diui olim fratris nostri regis Alexandri tenentur subministrantes exhibuerunt, quod coram nobis prefati, serenissimi Alexandri regis literas, ex quibus quia cognonimus eos ipsos cives nostros Lublinenses ad prestandos nobis et nunctiis nostris podvodorum equos neque ad Brzeszczye, neque ad aliqua, alia procul dissita loca teneri, neque obligatos esse, sed ad oppidum duntaxat: Parczow, Lucow, Crassnystaw, Vrzadow, Casimyris, necessitate id ac racionobus rerum nostrarum exposcentur equos nobis et currus dare et subministrare debere. In cuius quidem privilegii literis nos ipsos cives Lublinenses conservavimus et harum tenore perpetuo et in evum conservamus. Proinde tibi magnifico Joanni de Thanczyn castellano et capitaneo Lublinenso, moderno et curie nostre marsalco ac aliis pro tempore existentibus capitaneis nostris Lublinensibus et ceteris omnibus, quorum interest, mandamus per presentes, ut ipsos cives nostros Lublinenses ad prestacionem podwodarum ultra eorum privilegia ac ordinacionem in illis descriptam non astringatis, sed illos circa hoc ipsorum eorum privilegium conservetis illosque in usu et prerogativa eius ipsius privi[legii] manuteneatis et defendatis deceteroque vim illis in ipsis podwodis per ambicularios nostros ad ulterius quam ad Parczow, eundum inferri non permittatis pro gratia nostra. In cuius rei testimonium sigillum nostrum est presentibus appensum. Datum Cracouie, die Ascensionis Domini, anno Domini millesimo quingentesimo trigesimo tercio, regni vero nostri anno vigesimo septimo.
Petreus episcopus et vicecancellarius subscripsit.
Relatio reverendi in Christo patris domini Petri Thomiczky episcopi Cracoviensi et Regni Polonie vicecancellarii.
Zygmunt z łaski Boga król Polski, wielki książę Litwy, Rusi, Prus, Mazowsza itd. pan i dziedzic, oznajmiamy niniejszym, tym których to dotyczy, ponieważ mieszczanie nasi lubelscy przedstawili nam w ich [samych] i ich miasta sporze, co do dostarczania podwody nam i naszemu podkomorzemu oraz naszym innym posłom, kiedy przez to miasto z powrotem podróżujemy, gdy podwody [są dostarczane] wiele się czyni zła, [a] te podwody z Brześcia Litewskiego i z innych dalej położonych, odległych miejsc, a także, które są na prawie i wedle przywileju długiej [pamięci] niegdyś naszego brata Aleksandra są zobowiązani [dostarczać]. Ponieważ przyszedł z pomocą przywilej, [który] okazali nam, wspomnianego, najjaśniejszego króla Aleksandra, na mocy którego poznaliśmy, że ci nasi mieszczanie okazawszy nam i naszym posłom, że podwody końskie ani do Brześcia, ani do innych, pewnych daleko położonych miejsc dostarczać nie są zobowiązani, lecz do miast mianowicie: Parczewa, Łukowa, Krasnegostawu, Urzędowa, Kazimierza, gdy tego zażąda nasza konieczność podporządkują się [i] dostarczą dla nas konie i wozy. W tymże przywileju my tychże mieszczan lubelskich pozostawimy i w jego tenorze na wieki i wieczne czasy utrzymamy. Dlatego tobie wspaniały Janie z Tęczyna kasztelanie i staroście lubelski, obecny i dworu naszego marszałku oraz innym będącym stosownie do okoliczności starostom naszym lubelskim i innym wszystkim, którzy są tym związani, nakazujemy niniejszym, aby tychże mieszczan lubelskich do dostarczania podwody poza tenże przywilej i rozporządzenie w nim opisane nie zobowiązujcie, lecz ich zachowajcie w granicach [rozporządzenia] z ich przywileju oraz utrzymajcie ich w użytku i uprawnieniu tegoż przywileju i brońcie [ich, gdy] ktoś z naszych podkomorzych im siłą [nakaże] dawać podwody dalej niż do Parczewa, nie pozwólcie ze względu na naszą łaskę. Na rzecz czego pieczęć nasza została przywieszona obecnie do dokumentu. Dane w Krakowie, w dzień Wniebowstąpienia Pana, roku Pańskiego tysiąc pięćset trzydziestego trzeciego, roku naszego panowania dwudziestego siódmego.
Piotr biskup i podkanclerzy podpisał.
Z relacji pełnego czci dla Chrystusa pana, ojca Piotra Tomickiego biskupa krakowskiego i podkanclerzego Królestwa Polski.
Oryg., perg., 51,7 x 23,2+10,3 cm; niewielkie uszkodzenie tekstu na złożeniu; j. łac.
Pieczęci brak, nacięcie na perg.
Pod tekstem: relacja i podpis Piotra Tomickiego, podkanclerzego.
Na odwrocie: „De Poduoda non vltra nisi ad Parczowł; „Lectum”; „Nro 78vo” (sumariusz z r. 1836).
Kopia z XVIII w., nie uwierzytelniona.
Odpis: KmL, sygn. 145, k.27v-28, 53-53v; reg.: KmL, sygn. 248, s. 29; AmL, sygn. 151, nr 91.
Druk: Riabinin, nr 138.
Wykaz, 44; DmL, sygn. 54.