1540, 16 kwietnia, Kraków

f. sexta prox. a. dom. Jubilate

Zygmunt król polski wobec skargi przedmieszczan lubelskich na burmistrza i rajców o niewydawanie im odpisów przywilejów służących zarówno przedmieszczanom, jak mieszczanom postanawia, że burmistrz i rajcy nie powinni wydawać przedmieszczanom ani oryginałów przywilejów, ani ich kopii, a jedynie opatrzone pieczęcią ekstrakty tych artykułów, które bezpośrednio dotyczą przedmieszczan, natomiast rajcy, albo w ich obecności pisarz miejski, mają obowiązek pokazać na ratuszu i przeczytać na żądanie przedmieszczan określony przywilej.

 

  • Transkrypcja
  • Tłumaczenie

Sigismundus Dei gratia rex Polonie, magnus dux Lituanie, Russie, Prussie, Masouie etc. dominus et heres, significamus tenore presentium, quibus expedit universis, quia cum providi suburbani civitatis nostre Lublinensis proposuerunt ex cittacione nostra regali litterali contra famatos proconsulem et consules civitatis nostre Lublinensis pro non extraditione copiarum privilegiorum ipsis civibus per nos seu predecessores nostros concessorum, que privilegia equo ipsis suburbanis servunt, atque civibus, cum ipsi suburbani eodem iure gaudent et sub eadem iuriditione(!) resident sub qua et prediciti cives Lublinenses. Et respondentes ipsis civibus vero pro consulo et consulibus civitatis Lublinensis, quod hec privilegia civilia seu litteras, que eis sunt date ad servando non litere cuiquam tradere per manus, ne ita in aliquam iacturam seu detrimentum Respublica civilis deveniat, sed neque copias earum literarum integras dare propter varios eventus, quos facile quilibet estimare potest cum ipsis tantum thezaurus et privilegia credita sunt. Itaque, nos audita propositiones ipsorum suburbanorum et responsione predictorum civium Lublinesnsium, decernentes duximus decrevimusque per presentes, quia ipsi proconsul cum consulibus civitatis nostre Lublinense non debent, neque ipsas litteras, neque copias litteras integras ipsis suburbanis seu cuiquam alteri dare, sed si ipsi suburbani indignerint aliquo articulo ex ipsis litteris, seu privilegiis ipsorum suburbanorum libertati ad mercandum ac negotiaitionem seu utiliati servientes, ex tunc predicti cives Lublinenses tenebuntur predictis suburbanis ipsum articulum duntaxat, seu copiam eius sub sigillo civili extradere, nihilominus, quando opus habuerint ipsi etiam suburbani videre ac legere prefatas litteras, seu privilegia tum non alibi quam in pretorio, ipsis ostendi et legi debebunt per prefatum consulatum Lublinensem, seu in presentia ipsorum per notarium civilem , ut etaim ipsi suburbani sciant, quo iure gaudere debeant et quemadmodum se secundum illud ius in suis etiam domesticis negociis gerere ipsis conveniat hac nostra sententia mediante. Harum testimonio litterarum, quibus sigillum nostrum est subimpressum. Datum Cracouie, feria sexta proxima ante dominicam Jubilate, anno Domini millesimo quningentisimo quadragesimo, regni vero nostri anno trigesimo quarto.

Ad mandatum proprium, sacre, regie maiestatis.

MP

Zygmunt z łaski Boga król Polski, wielki książę Litwy, Rusi, Prus, Mazowsza itd. pan i dziedzic, oznajmiamy niniejszym, tym których to dotyczy, ponieważ gdy przezorni przedmieszczanie miasta naszego lubelskiego pozwali z pozwu spisanego naszego królewskiego, słynnych burmistrza i rajców naszego miasta lubelskiego o nie wydanie kopii przywilejów tymże mieszkańcom [Lublina] udzielonych przez nas czy naszych poprzedników, które przywileje na równi służą tym przedmieszczanom, a także mieszczanom, gdy ci przedmieszczanie takim samym prawem się cieszą i są pod taką samą jurysdykcją, pod którą [znajdują się] mieszczanie lubelscy. A skoro ci mieszczanie odpowiedzieli zaś w imieniu burmistrza i rajców miasta lubelskiego, że tych przywilejów miejskich czyli dokumentów, które im są dane do użytku nie wydadzą ich przez ręce komukolwiek, aby jakaś strata lub uszczerbek czy ujma rzeczpospolitej miejskiej nie stała się, lecz uważają, że kopii ich przywilejów w całości dawać nie będą ze względu na rożne zdarzenia, którym łatwo mogą ulec, [podczas] gdy oni ufają jedynie skarbcowi i dokumentom. Zatem, gdy wysłuchaliśmy argumentów tychże przedmieszczan i odpowiedzi wspomnianych mieszczan lubelskich rozstrzygając nakazujemy i rozporządzamy niniejszym, że wspomniany burmistrz z rajcami miasta naszego lubelskiego nie powinni, tymże przedmieszczanom lub komukolwiek innemu dawać ani dokumentów, ani całych kopii tychże dokumentów, lecz gdy ci przedmieszczanie sprzeciwią się jakiemuś artykułowi z tychże dokumentów czy ich przywilejów [zawierających] wolności od handlowania i prowadzenia negocjacji lub użytkom [ich] służącym, stąd ci mieszczanie lubelscy powinni tymże przedmieszczanom tenże artykuł mianowicie, kopię jego pod pieczęcią miejską wydać oraz pomimo tego, gdy zajdzie potrzeba również ci przedmieszczanie zobaczyć i przeczytać wspomniane dokumenty czy przywileje [będą mogli] tylko w ratuszu, okazane i przeczytane im [dokumenty] będą mogły być przez wspomnianego [przedstawiciela] urzędu radzieckiego lubelskiego, czyli w obecności pisarza miejskiego, aby także ci przedmieszczanie wiedzieli, że prawem się cieszą i w pewien sposób wypada, żeby oni tymże prawem w swoich sprawach się posługiwali ze względu na nasz wyrok pośredniczący. Na świadectwo czego nasza pieczęć została wyciśnięta na dokumencie. Dane w Krakowie, w najbliższy piątek przed niedzielą Jubilate, roku Pańskiego tysiąc pięćset czterdziestego, roku zaś naszego [panowania] trzydziestego czwartego.

Z polecenia świętego, własnego, królewskiego majestatu.

MP

Oryg., pap. k.2, wym.: 21 x 31,8 cm, lewy dolny róg wydarty, podklejony (tekst nie uszkodzony);

filigran; j. łac.

Pieczęć mn. kor., pap.-wosk., niewyraźna; por. Gumowski, nr 46.

Pod tekstem: „Ad mandatum proprium Sacre Regie Mtis”.

Na odwrocie: „Decretum Seren[issimi] Sigismundi super communicacionem priuilegiorum civibus suburbanis Lublinen[sibus] A D 1540”; „niema”.

Druk: Riabinin, nr 171.

Wykaz, 66; DmL, sygn. 77.

 

Skip to content