Sigismundus Augustus, Dei gratia rex Poloniae, magnus dux Lituaniae, Russiae, Prussiae,
Masoviae, Samogitiae etc., dominus et haeres, significamus praesentibus literis nostris, quibus
expedit universis, quod ad intercessionem certorum consiliariorum nostrorum, pro famatis
proconsule et consulibus civitatis nostrae Lublinensis, simulque volentes gratiam et munificentiam
nostram regiam ei civitati exhibere, ex certa scientia et gratia nostra regia dedimus et contulimus
pro reparatione munitionum eiusdem civitatis, damusque et conferimus per praesentes plenam
potestatem, contributionis ducillaris, ad duorum annorum spacium, iure et consuetudine usitata
aliarum contributionum ducillarium, tam ab incolis civitatis Lublinensis, quam ab advenis
quibuscunque, exigendi et percipiendi, ita tamen, quod cum pro nostra sive Reipub[li]cae
necessitate, contributio ducillaris laudata fuerit, in alium sequentem annum, eam praerogativam
exigendae, contributionis ducillaris plenariam facultatem habebunt. Quam quidem concessionem
exigendae contributionis ducillaris volumus ut a proxime praeferito festo Natalis Domini incipiant,
harum testimonio literarum quibus sigillum nostrum appressum est. Datum Varsoviae, feria sexta
post festum sanctae Agnetis proxima, anno Domini millesimo quingentesimo quinquagesimo sexto,
regni vero anno XXVI.
Joannes Ocieski Regni Poloniae cancellarius manu propria
Relatio magnifici Joannis de Ocziessino, Regni Poloniae cancellarii generalis Cracoviensis, Sandecensis,
Olstiniensis capitanei, succameriarii Cracoviensis
Zygmunt August, z łaski Bożej król Polski, wielki książę litewski, pan i dziedzic ruski,
pruski, mazowiecki, żmudzki itd., niniejszym naszym pismem oznajmiamy wszystkim tym, którym
należy, że za wstawiennictwem pewnych naszych doradców na rzecz sławetnych burmistrza i
rajców naszego miasta Lublina, a jednocześnie chcąc okazać temu miastu naszą królewską łaskę i
hojność, powodowani naszą najlepszą wiedzą i królewską łaskawością, daliśmy i udzieliliśmy, a
także niniejszym dajemy i udzielamy pełnego prawa pobierania podatku czopowego na okres
dwóch lat, zgodnie ze zwyczajowym prawem i obyczajem dotyczącym ściągania i pobierania
innych podatków czopowych zarówno od mieszkańców miasta Lublina, jak i od wszelkich
przybyszów, tak jednak, żeby, gdy pobór czopowego zostanie uchwalony na potrzeby własne
[króla] lub Rzeczypospolitej, mieli pełne prawo [jego] pobierania na kolejny, następny rok. Chcemy
zaś, aby to nadanie dotyczące ściągania podatku czopowego obowiązywało od najbliższego
nadchodzącego święta Narodzenia Pańskiego. Dla poświadczenia tego pisma przywieszona została
nasza pieczęć. Wydano w Warszawie, w pierwszy piątek po święcie świętej Agnieszki, w roku
Pańskim tysiąc pięćset pięćdziesiątym szóstym, naszego panowania [zaś] 26.
Jan Ocieski, kanclerz Królestwa Polskiego własnoręcznie [podpisał]
Relacja Wielmożnego Jana z Ocieszyna, kanclerza Królestwa Polskiego, starosty krakowskiego, sądeckiego,
olsztyńskiego, podkomorzego krakowskiego
